Pasta primavera - kast vol kookboeken 25

Voor de achtergrond van het project "Mijn kast vol kookboeken", klik hier.

De eerste maaltijden die ik kookte als jongvolwassene, waren aardappels-vlees-groente-maaltijden. Daar is de variatie gauw uit, en na een jaar kwamen de bloemkool en de worteltjes mijn neus uit.
Mijn man kookte vooral studentikoze rijst-met-saus, en dan had je nog de uitstapjes van chili-con-carne en lasagne met bechamel-uit-een-pakje. Dan praten we over de laatste jaren van de twintigste eeuw. Het maaltijden-arsenaal breidde zich door de jaren wel uit, net als mijn kruidenkastje. Ik gebruik bijna geen pakjes en zakjes meer tegenwoordig.
Maar mijn nieuwsgierigheid in de keuken uitte zich met name in bakken. Koken is werk, bakken is hobby. Experimenteren deed ik met de bakprojecten van de Daring Bakers, en dan maakte ik 's avonds een maaltijd die ik al honderd keer had gemaakt.

Maar de laatste jaren ga ik koken ook steeds meer waarderen. En wat blijkt: ik hou ontzettend van Italiaanse pastamaaltijden. En daarom heb ik laatst dit boekje gekocht, een afgeschreven bibliotheekboek, uit de 500-serie waar ik al eerder over schreef: 500 Italiaanse gerechten.
Het boekje is geschreven door Linda Wildsmith, die in Italië heeft gewoond en nu in Engeland kooklessen geeft. Ze schrijft met liefde, soms zelfs lichtelijk hysterisch, over Italianen die leven om te eten en met de seizoenen mee koken.

Het boekje is opgebouwd volgens de standaard 500-methode, met lijstjes variaties per recept. Daar houd ik van, het geeft je gevoel voor de reikwijdte van een recept, en wat je met elkaar kunt combineren of door elkaar vervangen.

De hoofdstuk-indeling is wel opvallend: Linda legt uit hoe een uitgebreid Italiaans diner is opgebouwd, en volgens die regels bouwt ze ook haar boek op.
Antipasti - primi piatti - secondo piatti - dolci. Ik wist niet dat pastamaaltijden allemaal bij "primi piatti" horen - de eerste hoofdgang. Bij de tweede moet je denken aan vlees, gevogelte en wild.

Ik heb dus een pastagerecht gekozen uit de primi piatti: pasta primavera. Dat betekent "lente-pasta". Als dat niet passend is op het moment...! Daarbij heb ik twee van de variaties toegevoegd en er zelf nog een bij verzonnen, plus een bijgerecht.

Pasta primavera is een vegetarisch pastagerecht met een groentesaus. Er zijn talloze versies van. In deze variant gebruik je ui, wortel, courgette, paprika en tomaat. In een van de beschreven variaties wordt de paprika eerst geroosterd (con peperone arrostito), in een andere wordt er room toegevoegd (con la panna), en in mijn variatie worden ook de  kerstomaatjes geroosterd.Tot slot heb ik het geserveerd met mini-mozzaralla.

Het effect van de geroosterde groente is, dat je een intense smaak krijgt die doet denken aan de hartigheid van vlees. Zo kun je wel elke dag vegetarisch eten! Ik vond deze maaltijd echt erg lekker, gezond en hartig. Ook man en kinderen vonden het recept een blijvertje.

Pasta primavera 
voor 6 personen


4 eetlepels olijfolie
1 kleine, rode ui, gepeld, in stukjes
1 wortel, geschrapt, in stukjes
2 kleine courgettes, kapjes afgesneden, in blokjes (of 1 grote)
1 kleine groene of rode paprika, zaad verwijderd, in blokjes
450 gram gehakte tomaten, uit blik
2 eetl water, indien nodig
een flinke mespunt gedroogde oregano
225 gram kerstomaatjes, gewassen, gehalveerd
450 gram pasta naar keuze (ik gebruik 250 gram voor 5 personen)
zeezout en versgemalen zwarte peper
versgeraspte parmezaanse kaas, voor erbij
(evt. mini-mozzarella als bijgerecht)

Breng voor de pasta een grote pan water met zout aan de kook. 
Verhit in een andere pan de olie op matig vuur. Voeg de groenten toe (ui, wortel, courgette, paprika) en roer goed zodat ze rondom bedekt zijn met olie. Bak ze circa 10 minuten, roer zo nu en dan, tot de groenten beetgaar zijn. 
Draai het vuur uit, maar laat de pan staan. Voeg de tomaten uit blik toe, met de twee eetlepels water om de saus zo nodig te verdunnen. Roer voorzichtig de oregano en de kerstomaatjes erdoor. 
Voeg intussen de pasta toe aan het kokende water en kook hem al dente. Giet af en doe hem in de pan met de groenten. Breng op smaak met zout en verse zwarte peper, roer goed, en voeg eventueel nog wat olijfolie toe. 
Serveer in een voorverwarmde schaal of op individuele borden. Strooi er wat versgeraspte Parmezaanse kaas over.

Variatie 1 die ik gebruikt heb: geroosterde paprika
Laat de paprika weg bij de saus, en rooster hem apart. Roer pas op het laatst weer door de saus. Ik rooster een paprika onder de grill van mijn oven, af en toe omdraaien met een barbecuetang, tot hij aan alle kanten zwart geblakerd is. Laat hem een poosje afkoelen in een schaal die afgedekt is met aluminiumfolie, dan kun je daarna het vel er makkelijk af trekken. Verwijder dan steel en zaadjes, en snijd de paprika in stukjes.

Variatie 2 die ik gebruikt heb: room
Roer aan het eind vier eetlepels room door de saus.

Variatie 3, van mezelf: geroosterde tomaatjes
Het recept lijkt rauwe halve kerstomaatjes door de saus te doen. Dat leek me niks. Ik heb de tomaatjes door olijfolie gerold, en toen 20 minuten op 200 graden in de oven gebakken, tot ze open sprongen. Vervolgens heb ik de velletjes eraf gehaald, dat ging heel makkelijk, en de tomaatjes gehalveerd en door de saus geroerd. Dat doet wonderen voor de smaak!

- Ik heb eens gelezen dat zout-pasta-water in een verhouding 1:10:100 moet staan. Voor de meeste mensen is dat meer zout en meer water dan ze gewend zijn. Maar ja, het meeste zout gooi je weer met het water weg.
- Ik heb een tweede blikje tomaten toegevoegd, om wat meer saus te hebben. Dan moet je de smaakmakers natuurlijk ook wat opschalen.
- Parmezaanse kaas is Parmiggiano Reggiano. Te vervangen door de iets goedkopere Grana Padano. Allebei in puntjes te koop in de supermarkt.