Klik hier om meer te lezen over het project "Mijn kast vol kookboeken".
Laat je niet voor de gek houden door de titel van dit mooie boek: "Lekker hartig". De gerechten zijn weliswaar lekker, maar slechts de helft is hartig. De oorspronkelijke Engelse versie heet dan ook "pastries and breads" en dat is heel wat anders. Pastry is gewoon gebak, of het nou zoet of hartig is.
Het boek "Lekker hartig" is geschreven door de Australische Jane Paula Wynn Price. Dat staat om een of andere reden niet in mijn Nederlandse uitgave, maar ik heb het op internet gevonden. Het boek is in 2007 uitgegeven in de serie "Kitchen Classics" door Murdoch Books. De oorspronkelijke uitgave is heel zeldzaam en er wordt veel geld voor betaald. De Nederlandse vertaling is uitgegeven door De Lantaarn, ISBN 9789054264453 en 978905426437. Hij is nieuw niet meer te koop, maar tweedehands voor een paar euro, bijvoorbeeld bij boekwinkeltjes.nl.
Lekker hartig is een standaardwerk voor gebak en brood. Verwacht recepten voor taarten, quiches, flans, pasteien, broden en pizza's. Elk recept heeft een paginavullende kleurenfoto om bij te watertanden. Er staan geen verhandelingen in over technieken en ingrediënten, gewoon alleen recepten, een stuk of 120. Wel een register, trouwens.
De recepten zijn uitstekend uitgeschreven, maar ze bevatten nauwelijks tips of variaties.
Eigenwijs als ik ben, heb ik een zoet recept gekozen om te bakken uit dit "hartig-boek": banoffee pie. Dat wilde ik al lang een keer maken, maar bij ons thuis kan niet iedereen het waarderen als ik met banaan bak. Dit recept bevat echter verse banaan, en dat helpt.
Banoffee is een porte-manteau-woord. Dat is een woord dat expres is samengesteld uit meerdere woorden, die allemaal bijdragen aan de betekenis van het nieuwe woord. Wij noemen dat mengwoord, vlechtwoord of kofferwoord. (Koffer?? Ja, porte-manteau is een tweevakskoffer.)
Bekende voorbeelden zijn brexit, brunch, malware, smog en webinar. Als je dit net zo leuk vindt als ik, kijk dan even hier op wikipedia voor meer uitleg over de etymologie.
De meeste mengwoorden voor recepten klinken niet zo mooi, maar wat dat je van speculadekoekjes? Een nieuw woord voor chocoladekruidnoten :-)
Maar banoffee is dus samengesteld uit banana en toffee, net als de pie zelf. Het recept is vijftig jaar geleden ontwikkeld bij The Hungry Monk, een restaurant in East Sussex, in Engeland. Die geschiedenis kun je hier lezen. Nu roepen Australiërs en Amerikanen om het hardst dat het "typisch Australisch / typisch Amerikaans" is, maar dan weet je even dat dat niet waar is :-)
Banoffee pie
Voor 8 of 10 personen
Nodig voor het deeg:
150 gram bloem
2 eetlepels poedersuiker
85 gram gemalen walnoten (of andere noten)
80 gram koude roomboter (ongezouten, kleine blokjes)
2-3 eetlepels ijskoud water
(en ik vind altijd dat er wat zout in de bodem moet)
Nodig voor de vulling:
400 gram gecondenseerde melk (een blikje)
30 gram roomboter (ongezouten)
1 eetlepel golden syrup (of andere lichte stroop)
4 bananen (mooi rijp, niet overrijp)
3,75 dl slagroom
(en ik vind dat er een zakje vanillesuiker in de slagroom moet)
50 gram pure (smelt-)chocola
En verder:
- een 22 cm vorm, liefst een quichevorm, maar een springvorm is ook prima. Ik heb zelfs een boterkoekvorm gebruikt, zo één met een draaibare arm.
- en blindbakvulling (bijvoorbeeld gedroogde bruine bonen)
Werkwijze:
Zeef voor het walnotendeeg de bloem (, het zout) en de poedersuiker boven een grote kom. Voeg de gemalen walnoten toe. Wrijf met uw vingers de boter erdoor tot er fijne kruimels ontstaan. Voeg het ijswater toe en maak snijbewegingen met een groot, glad mes tot er grove kruimels ontstaan. Voeg meer water toe als het deeg te droog is. Leg het deeg op een met bloem bestoven werkvlak en vorm er een bal van. Wikkel het deeg in plasticfolie en leg het 15 minuten in de koelkast. Rol het deeg uit tot een cirkel en bekleed bodem en zijkanten van de vorm ermee. Zet in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 180 graden Celsius. Leg bakpapier op het deeg en doe er steunvulling in. Bak hem 15 minuten, verwijder het papier en de steunvulling, en bak de bodem nog 10 minuten, of tot hij lichtbruin is.
Laat hem helemaal afkoelen, in de vorm.
Doe voor de vulling de gecondenseerde melk, boter en golden syrup in een kleine pan met een dikke bodem. Breng het mengsel op laag vuur aan de kook, en blijf steeds roeren. Laat het 5 minuten zachtjes koken, blijf roeren. Het wordt dik en karamelkleurig.
Laat de vulling iets afkoelen, snijd ondertussen drie bananen in plakjes en schik die op de bodem. Giet de karamel er overheen. Strijk glad en zet koud, een half uur of meer.
Klop de slagroom stijf (met het zakje vanillesuiker) en spuit of schep die op de karamel. Garneer met plakjes van de vierde banaan. Besprenkel met gesmolten chocola.
Van begin tot einde moet je zeker zo'n 2 1/2 uur rekenen voor deze taart. Dat is inclusief een paar keer koelen. Zet de taart in de koelkast tot je hem op gaat eten.
En, was het lekker?
Ik vond deze taart heel erg lekker. Sowieso houd ik van banaan in gebak*, maar dit was een heel romig geheel, en een echte smaakexplosie. Zorg wel dat de bodem goed gaar is en wat zout bevat, en dat de slagroom een beetje gezoet is. Volledig koud is de taart het allerlekkerst.
* Ik heb vijf jaar geleden bijvoorbeeld "Roasted banana cinnamon buns with maple glaze" gemaakt. Om je vingers bij op te eten! Klik hier voor mijn blog erover.
1 opmerking:
Gaaf geschreven weer! Het inspireert me weer om dit toch een keer te maken ennnn ga zo maar eens Wikipedia bestuderen 😉
Een reactie posten