Titel: De fijne Turkse keuken
Schrijver: Türk Mutfagi
Uitgeverij M&P, Weert, 1987
Vertaald uit het Duits: Türkisch Kochen, 1985
Dat schrijft Ayhan Kamel, de ambassadeur van Turkije, in het voorwoord van het boek waar ik vandaag uit heb gekookt. Het is duidelijk dat dit boek bedoeld is als Turkije-reclame, Naast recepten bevat het namelijk ook geschiedenis en aardrijkskunde, en een oproep om er vooral op vakantie te gaan :-)
Als je een beetje een beeld wilt krijgen van wat de Turkse keuken is, denk dan:
kaneel, komijn, rozenwater, lamsvlees, munt, paprikapoeder, yoghurt, en SUIKERSIROOP. Alle mensen, wat een hoeveelheden suiker!
In het boek staan recepten voor soepen, voor- en bijgerechten, gevogelte-, vlees-, vis- en groentegerechten, deegwaren en eiergerechten, desserts en gebak. Een enkel recept heeft ook een foto. De omschrijvingen zijn duidelijk.
Maar goed, het is vrijdag, en dan heb ik meestal wel tijd om wat uitgebreider te koken. Ik heb een driegangenmenu gemaakt uit De fijne Turkse keuken:
Voor: Sütlü Badem Çorbasi (amandelsoep)
Hoofd: Purasa Böreği (preischotel) - glutenvrij
Na: kazandibi (pudding)
Ik zal ze een voor een langs gaan.
Amandelsoep
100 gram amandelen met bruin vlies
250 ml melk
3 eetlepels bloem
1 liter bouillon (lam of kalf)
zout
Giet kokend water over de amandelen en laat 1 minuut staan.
Trek dan de bruine vliesjes eraf. Pureer de amandelen met de melk.
Giet de puree in een schaaltje en roer de bloem erdoor.
Breng de bouillon aan de kook en roer geleidelijk, al roerend het amandelpapje erdoor. Laat de soep nog 15 minuten zachtjes trekken. Breng daarna op smaak met wat zout.
Oké, en dan nu mijn opmerkingen!
- Hij ziet er wat saai uit, dus hij heeft wat versiering nodig.
- Gebruik lekkere bouillon, anders smaakt je soep naar bouillontablet
- Ik zie geen reden waarom je amandelen met vlies zou kopen als het vlies er toch af moet. Maar koop wel rauwe amandelen.
- Pureer de amandelen met een klein deel van de melk, anders krijg je het niet glad. Gebruik bijvoorbeeld een staafmixer.
- Ik vond het lekker om er een scheut room doorheen te doen
En, hoe smaakte het? Deze soep heeft een zachte smaak en doet een beetje denken aan champignonsoep. Prima als voorgerecht! Maak 'm niet te zout.
Preischotel
1 kilo prei
2 keer een eetlepel boter
250 gram gehakt (rund, schaap of lam)
zout, peper
1 theelepel paprikapoeder
2 tomaten
250 ml bouillon
2-4 eetlepels kasarkaas (of Goudse)
2 eieren
150 ml melk
Snijd de prei in de lengte door en was ze grondig onder koud stromend water. Gebruik alleen het wit van de prei en snijd de stengels in ringen van 1/2 cm dik.
Smelt 1 eetlepel boter en sauteer hierin het gehakt 4 minuten. Voeg de prei met wat zout, peper en de paprikapoeder toe en laat alles 20-25 minuten zachtjes smoren. Schep alles van tijd tot tijd om.
Verwarm de oven voor op 180°C.
Was de tomaten, dompel ze even in kokend water en trek er de velletjes af. Snijd de tomaten in stukjes en kook ze al roerend tot moes. Giet er dan de bouillon bij en laat het vocht verdampen.
Schep het prei-gehaktmengsel in een beboterde ovenvaste (souffle-)vorm en verdeel er de tomatenpuree over. Strooi de geraspte kaas erover.
Klop de eieren los met de melk en wat zout en giet het mengsel over de prei. Leg hier en daar een klontje boter en zet de schotel 30-40 minuten in de warme oven.
 |
| Eh, dit is mijn preischotel :-) In een broodblik. |
Opmerkingen:
- maak evt bouillon van oa het prei-afval
- ik heb de preischotel in een broodvorm gedaan, omdat een lasagneschaalte groot is voor deze hoeveelheid
- voor de oplettende lezer: je kunt preien niet meer in ringen snijden als je ze in de lengte doorgesneden hebt :-)
- Sauteren: op hoge temperatuur met weinig vet bakken terwijl je omschept
- Smoren: met wat vocht op lage temperatuur en met deksel op de pan garen
- dit gerecht heeft nog een koolhydratenleverancier nodig. Daarom heb ik er aardappelpuree (met paprikapoeder) bij gemaakt. Zo lijkt het een beetje op jachtschotel.
En, hoe smaakte het? Wij vonden het lekker. Smeuig, hartig, en echt wintervoedsel.
De pudding
De pudding was geen succes. Het werd zelfs helemaal geen pudding. Toen ik achteraf ging zoeken naar foto's van kazandibi (klik hier), snapte ik eigenlijk pas wat de bedoeling was. Maar toen was het te laat. Mijn pudding brandde vervelend aan, maar van wat er nog over was, heb ik een heerlijke kaneelvla met slagroom en rozenwater gemaakt. Veeeeel te zoet, maar voor een keer best lekker.
Dit is het originele recept:
1/2 liter melk
250 gram suiker (!)
3 eetlepels rijstebloem
3-4 eetlepels poedersuiker
1 eetlepel rozenwater
Beng de melk met de suiker en de rijstebloem aan de kook en laat het koken tot er een stevige brij ontstaat. Dat duurt zo'n 7-10 minuten. (Dat gebeuerde bij mij niet. Het werd zo dik als warme vla.)
Strooi in een beboterde vuurvaste schaal 2 eetlepels poedersuiker (met de kennis van nu adviseer ik een glazen cakevorm) en schep de brij in de schaal. Zet de schaal 10 minuten op een keramische of elektrische plaat zodat de poedersuiker kan karameliseren en de brij gaar kan worden. Draai de schaal regelmatig.
Laat de pudding afkoelen, snijd in stukken en leg de onderkant boven, zodat de bruine kant boven ligt. Druppel er wat rozenwater over en strooi er de rest van de poedersuiker over.
Bij mij werd het al met al niet beter dan mierzoete vla. Ik heb ongezoete slagroom geklopt en erdoor geroerd, samen met een theelepeltje kaneel, en een theelepel rozenwater. Toen was het best lekker :-)
Als ik de foto's op internet zie, lijkt het me ontzettend moeilijk om de karamelisering van de onderkant precies goed te krijgen. Zwart is bitter, en je kunt niet zien wanneer het te donker wordt. Ook daarom adviseer ik dus een glazen cakevorm.
Als je het eens wilt proberen, adviseer ik je om eens hier te klikken voor een ander recept. Misschien ga ik dat zelf ook nog wel een keer doen.
1 opmerking:
Leuk stukje over turkije ik zal het even delen.
Een reactie posten