Op de eerste dag van het politieke reces had ik zin in comfortfood. Een Italiaanse pasta. Ik zocht naar Italiaanse kookboeken in mijn Kast vol Kookboeken, en vond er twee - beide uitgegeven voor / door Bertolli.
Al bladerend kwam ik erachter dat bijna elk recept vraagt om kant-en-klare pastasaus van - je raadt het al - Bertolli. En dat is niks voor mij. De twee genoemde boeken liggen nu bij de kringloopspullen.... en ik heb geen 200 kookboeken meer.
Gelukkig kwam Jamie Oliver to the rescue. De stuiterende Britse chefkok met ADHD en onvermoeibare energie. Als je hem hoort praten is het een en al amazing en delicious.
Ik heb zijn boek "Jamie in 30 minuten". Ooit had ik er wel meer - voor een prikkie op een rommelmarkt gekocht van iemand die de waarde van zijn goederen niet zag - maar in een bui van opruimwoede had ik ze verkocht, omdat Jamie Oliver toch alleen maar kookt met lamsrack, rucola en olijfolie. Niks voor mij.
Maar inmiddels kook ik zelf op een wat hoger niveau dan toen, en kun je de meeste ingredienten wel kopen in je eigen supermarkt.
En bovendien is Jamie in 30 minuten een bijzonder boek.Jamie beschrijft namelijk niet een recept van een gerecht, maar een recept voor een maaltijd, inclusief bijgerechten of een toetje. Dus je begint met een onderdeel, terwijl het opstaat maak je een begin met een ander onderdeel, je zet iets anders vast aan, en als je aan het eind van het recept bent, is de maaltijd klaar.
Het enige is dat je in de problemen komt als je eigenwijs bent. Ik wilde samen met mijn dochter Marleen gezellig koken, en we wilden de taartbodems voor het toetje zelf maken. Want los van het feit dat je deze specifieke bodem zelfs bij de AH XL niet kon kopen, is zelf maken gewooon leuker. Dan maar niet in 30 minuten, Jamie.
Wij kozen voor het menu:
- Pasta voor zwangere Jools (zo heet het echt, Jools is zijn vrouw)
- Knapperige salade van radicchio en waterkers
- kleine frangipanetaartjes
De pasta is een snelle variant van de klassieke bolognese. Je hebt er een keukenmachine voor nodig. Ik vond de smaak heel goed, maar hij hangt wel erg af van de smaak van de worst die je gebruikt. Vergeet de venkel niet, die voegt echt wat toe.
De salade is heerlijk, en ik heb al doende geleerd dat radicchio bij ons gewoon roodlof heet. En de taartjes.... hmmm! Die gaan we zeker vaker eten. Zacht en zoet, en het doet aan amandelspijs denken. Ik heb de bodems dus zelf gemaakt, met het basisrecept voor tartelettes van Rutger van den Broek. Ik moest er wel eerst even vormpjes voor kopen bij de Hema. Nu gaat er dus een wereld voor me open, want Rutger heeft heel veel tartelette-recepten. Ik kan niet wachten :-)
Recepten van Jamie's menu, genoeg voor 6 personen:
Voor de pasta:
4 lente-uien
1 wortel (lees: winterwortel)
1 stengel bleekselderij
1 of 2 verse, rode spaanse pepers
400 gram worstjes van goede kwaliteit (haal het vlees uit het vel)
1 theelepel venkelzaad (dat geeft een lichte anijssmaak)
1 theelepel gedroogde oregano
500 gram gedroogde penne (wij hadden genoeg aan 350 gram)
4 tenen knoflook
4 eetlepels balsamico-azijn
400 gram tomatenblokjes uit blik
een paar takjes verse (griekse) basilicum
Voor de salade:
2 struikjes roodlof (radicchio)
100 gram rucola gemengd met waterkers
parmezaanse kaas om erover te schaven (grana padano kan ook)
1 citroen (waar je maar een beetje sap van nodig hebt)
Algemeen:
olijfolie
extra vierge olijfolie
zeezout
zwarte peper
Taartjes:
6 kleine diepe kruimeldeegbodems
1 ei
100 gram gemalen amandelen (amandelmeel)
100 gram roomboter
90 gram fijne suiker
1 sinaasappel (je hebt de helft van de geraspte schil nodig)
1 eetlepel vanille-extract of vanillepasta
frambozenjam (ik heb bramenjam gebruikt)
een paar theelepels creme fraiche voor bij de taartjes
Nodig: keukenmachine
Om te beginnen:
Zet alle ingredienten en andere spullen klaar.
Verhit de oven tot 190°C (gasoven stand 5).
Breng een volle ketel water aan de kook (lees: waterkoker).
Zet een grote koekenpan op hoog vuur (zelf wacht ik daar nog even mee).
Zet het standaardmes in de keukenmachine.
Pasta:
Maak de lente-uien, wortel en bleekselderij schoon. Snijd de groenten in grove stukken en hak ze samen met de spaanse pepers (zonder steeltje) in de keukenmachine door elkaar.Doe er de worstjes, het venkelzaad en de oregano bij. Blijf pulserend hakken tot alles goed gemengd is, doe het mengsel dan met een scheut olijfolie in de hete koekenpan en roer even om het mengsel rul te maken.
Houd het mengsel in de gaten en blijf regelmatig roeren terwijl je met de rest aan de slag gaat. Zet een grote, diepe pan op laag vuur en giet er het kokende water uit de waterkoker in. Breng opnieuw een volle waterkoker aan de kook.
Taartjes:
Zet de deegbodempjes op een bakplaat. Maak het frangipanemengsel: breek het ei in een kom, doe er het amandelmeel, de boter en de suiker bij. Rasp er de schil van een halve sinaasappel over, schep er de vanille door en roer alles goed door elkaar.
Schep eerst een kleine theelepel jam in elk van de deegbakjes, schep er vervolgens een volle theelepel frangipane op, dan weer een kleine theelepel jam, en tenslotte een tweede volle theelepel frangipane.
(Bij ons werkte dit om-en-om niet: we hebben eerst de jam gedaan en dan afgevuld met frangipane.)
Zet de bakplaat met taartjes midden in de oven en bak 18 minuten. Ze moeten mooi goudbruin worden. Laat ze in de oven tot ze dat zijn.)
Pasta:
Giet het kokende water bij het water in de pan. Zout het water flink (men zegt: bij 100 gram pasta gebruik je 10 gram zout en 1000 gram water). Doe de penne in het kokende water en kook volgens de verpakking, met het deksel half op de pan.
Salade:
Snijd de onderkant van de roodlof, trek de blaadjes los en snijd de harten in kwarten (ik laat de harten zelf weg, ze zijn me te bitter). Leg de roodlof op een schaal, strooi er de rucola en de waterkers over, en hussel alles door elkaar.
Pasta:
Pers de knoflook uit boven het worstmengsel. Roer er de balsamico-azijn door en de tomatenblokjes uit het blik. Schep er eventueel een paar eetlepels pastakookvocht door.
Salade: schaaf wat krullen parmmezaanse kaas over de salade en zet hem op tafel met een fles extra vierge olijfolie, zout, peper en partjes citroen, maar maak hem pas vlak voor het eten aan. (Ik ben een nuchtere Hollander en ik heb de salade in de keuken aangemaakt vlak voor het eten.)
Pasta:
Laat de pasta uitlekken en houd een glaasje kookvocht apart. Kieper de penne in de saus en hussel voorzichtig door elkaar. Doe er zo veel van het kookvocht bij dat de saus een heerlijke, zachte consistentie krijgt. Voeg naar smaak zout en versgemalen peper toe, zet de pasta in een grote kom op tafel en geef er de rest van de parmezaanse kaas bij. Strooi er wat verse basilicum over.
Taartjes:
Haal de taartjes uit de oven als ze goudbruin zijn en serveer ze warm, met een flinke lepel creme fraiche ernaast.
Misschien wil je liever zoete slagroom gebruiken. Maar wij vonden de zurige room er heerlijk bij.
26 februari 2019
25 februari 2019
Walnotenkoek met kaneel - Kast vol kookboeken 16
Om meer te lezen over het project "Mijn kast vol kookboeken", klik hier.
Titel: Bakken, meer dan 100 onmisbare recepten
Uitgever: Parragon Books Ltd.
ISBN 978-1-4454-03014
Zondagavond had mijn humeur een oppepper nodig. En er is maar een ding dat altijd helpt: bakken. Maar bij zo'n ad-hoc plan moet je het wel doen met wat je in huis hebt. Gelukkig heb ik altijd wel een kookboek, bloem, boter, suiker, eieren, kaneel en walnoten in huis, dus werd het dit recept: een walnoten-kaneelkoek.
Hij komt uit het boekje "Bakken, meer dan 100 onmisbare recepten". Volgens mij heb ik dat boekje van een van mijn dochters gekregen op mijn verjaardag. Het is een romantisch-ogend boekje met een hard, gewatteerd kaft. Elk recept heeft zijn eigen paginavullende kleurenfoto.
Er staan zoete en hartige recepten in, en het is niet echt een beginnersboekje. Hij is nog verkrijgbaar, en kost een tientje.
Op de foto zag de walnotenkoek er niet eens heel aantrekkelijk uit, een beetje plat en hobbelig. Maar toen hij in de oven stond, begon hij onweerstaanbaar te geuren. Geen wonder, want hij bleek ontzettend lekker. Probeer vooral een hoekje te pakken te krijgen, want het randje is vooral geweldig. Een beetje taai, zo stevig als een goedgebakken boterkoek, met een lekkere crunch door de noten. Het is echt een aanrader! Zowel warm als koud - maar als hij koud is, is hij wat steviger in het midden.
Walnoot-kaneelkoek
Voor 9 vierkante koeken
115 gram roomboter
225 gram rietsuiker
1 ei
en 1 eierdooier
150 gram zelfrijzend bakmeel (bloem met 3% bakpoeder)
1 theelepel kaneel
85 gram walnoten
Verwarm de oven voor op 180°C.
Verwarm de boter en de suiker samen op laag vuur, al roerend, tot de suiker is opgelost. (Volgens mij gebeurt dat gewoon niet. De suiker bleef korrelig en ik heb het opgegeven. De koek smaakte er niet minder om.)
Laat nog 1 minuut zachtjes koken en blijf roeren.
Laat 10 minuten afkoelen. (Het mengsel moet zo ver afgekoeld zijn dat ei niet meer stolt, dus onder de 60°C.)
Roer ei en eierdooier door het mengsel. Zeef bakmeel en kaneel erboven, voeg de noten toe, en roer kort door elkaar, tot er een bloem meer zichtbaar is.
Bekleed een bakvorm van 18 bij 18 (of in ieder geval ongeveer 324 cm²) met bakpapier. Giet het beslag erin en bak 20-25 minuten, tot een prikker die je in het midden steekt er schoon uit komt.
Laat een paar minuten afkoelen en til dan de koek met bakpapier en al uit de vorm op een rooster. Verwijder het bakpapier als de koek iets steviger is geworden.
De koek is warm heerlijk, maar afgekoeld wat steviger.
Eet smakelijk!
Titel: Bakken, meer dan 100 onmisbare recepten
Uitgever: Parragon Books Ltd.
ISBN 978-1-4454-03014
Zondagavond had mijn humeur een oppepper nodig. En er is maar een ding dat altijd helpt: bakken. Maar bij zo'n ad-hoc plan moet je het wel doen met wat je in huis hebt. Gelukkig heb ik altijd wel een kookboek, bloem, boter, suiker, eieren, kaneel en walnoten in huis, dus werd het dit recept: een walnoten-kaneelkoek.
Hij komt uit het boekje "Bakken, meer dan 100 onmisbare recepten". Volgens mij heb ik dat boekje van een van mijn dochters gekregen op mijn verjaardag. Het is een romantisch-ogend boekje met een hard, gewatteerd kaft. Elk recept heeft zijn eigen paginavullende kleurenfoto.
Er staan zoete en hartige recepten in, en het is niet echt een beginnersboekje. Hij is nog verkrijgbaar, en kost een tientje.
Op de foto zag de walnotenkoek er niet eens heel aantrekkelijk uit, een beetje plat en hobbelig. Maar toen hij in de oven stond, begon hij onweerstaanbaar te geuren. Geen wonder, want hij bleek ontzettend lekker. Probeer vooral een hoekje te pakken te krijgen, want het randje is vooral geweldig. Een beetje taai, zo stevig als een goedgebakken boterkoek, met een lekkere crunch door de noten. Het is echt een aanrader! Zowel warm als koud - maar als hij koud is, is hij wat steviger in het midden.
Walnoot-kaneelkoek
Voor 9 vierkante koeken
115 gram roomboter
225 gram rietsuiker
1 ei
en 1 eierdooier
150 gram zelfrijzend bakmeel (bloem met 3% bakpoeder)
1 theelepel kaneel
85 gram walnoten
Verwarm de oven voor op 180°C.
Verwarm de boter en de suiker samen op laag vuur, al roerend, tot de suiker is opgelost. (Volgens mij gebeurt dat gewoon niet. De suiker bleef korrelig en ik heb het opgegeven. De koek smaakte er niet minder om.)
Laat nog 1 minuut zachtjes koken en blijf roeren.
Laat 10 minuten afkoelen. (Het mengsel moet zo ver afgekoeld zijn dat ei niet meer stolt, dus onder de 60°C.)
Roer ei en eierdooier door het mengsel. Zeef bakmeel en kaneel erboven, voeg de noten toe, en roer kort door elkaar, tot er een bloem meer zichtbaar is.
Bekleed een bakvorm van 18 bij 18 (of in ieder geval ongeveer 324 cm²) met bakpapier. Giet het beslag erin en bak 20-25 minuten, tot een prikker die je in het midden steekt er schoon uit komt.
Laat een paar minuten afkoelen en til dan de koek met bakpapier en al uit de vorm op een rooster. Verwijder het bakpapier als de koek iets steviger is geworden.
De koek is warm heerlijk, maar afgekoeld wat steviger.
Eet smakelijk!
9 februari 2019
Dubbelgebakken koekjes - Kast vol kookboeken 15
Om meer te lezen over het project "Mijn kast vol kookboeken", klik hier.
Titel: 500 koekjes
Schrijver: Philippa Vanstone
Uitgeverij: Veltman Uitgevers
ISBN: 9789059207066
Als ik een verlanglijstje moet maken voor Sinterklaas of voor mijn verjaardag, zet ik altijd de 500-serie erop. Ze zijn betaalbaar en heel erg leuk. Vooral omdat er voor elk recept ook een paar variaties worden beschreven, en omdat elk recept een mooie foto heeft.
Toch heb ik er nog steeds maar 2 van de 43: de 500 cupcakes en de 500 koekjes. Ik denk dat mijn man en kinderen denken dat ik al genoeg kookboeken heb...
Vandaag heb ik koekjes gebakken uit "500 koekjes". Hoewel er een basisrecept en drie varianten werden beschreven, heb ik mijn eigen variant gemaakt. Met pecannoten in plaats van walnoten. Dat had een heel hoogstaande reden: de walnoten waren opgegaan aan het walnotenbrood.
Het principe van deze koekjes is hetzelfde als bij biscotti: je bakt een balk deeg, snijdt die in plakjes en bakt de plakjes nog een keer. Maar ze zijn niet zoet, want er zit geen suiker of vervanger in, alleen rozijnen. Het recept vermeldt dat ze geschikt zijn om 's avonds met een blokje kaas te eten.
Dubbelgebakken walnoten & rozijnenkoekjes
(Alle opmerkingen tussen haakjes zijn van mij)
voor 36 stuks
50 gram boter (ongezouten roomboter, op kamertemperatuur)
3 eieren (medium)
150 gram bloem
1/2 theelepel bakpoeder
50 gram gemalen walnoten
75 gram gehakte walnoten
50 gram maismeel (dat is geen maizena/maiszetmeel)
150 gram rozijnen
(en ik vind dat ze een flinke mespunt zout nodig hebben)
Verwarm de oven voor tot 175°C (heteluchtoven 160°C) / gasstand 2-3.
Vet twee bakplaten in en bestuif ze met bloem (of gebruik bakfolie).
Klop de boter en de eieren door elkaar (begin met één ei, anders krijg je de boter er niet door).
Voeg de bloem, het bakpoeder, de gemalen walnoten en het maismeel toe en roer alles tot een gladde massa.
Meng de rozijnen en de gehakte walnoten erdoor tot het een glad deeg is.
Verdeel het deeg in twee porties en vorm van elk een 25 cm lang brood van 5 cm doorsnee (een afgeplatte rol). Leg ze op een bakplaat en bak ze 20 minuten tot ze goudbruin en droog zijn.
Neem ze uit de oven, leg ze op een snijplank en snijd ze met een kartelmes in 18 plakjes per balk. (Voorzichtig, ze breken rond de rozijnen. Het helpt om ze even tien minuten te laten afkoelen.)
Leg ze op de bakplaten en bak ze 10 tot 15 minuten, keer ze om en bak ze nog eens 10 tot 15 minuten goudbruin. (Draai dan ook gelijk de bakplaat even om.)
Neem de bakplaten uit de oven en laat de koekjes afkoelen.
U kunt ze in een goed gesloten trommel enkele weken bewaren (omdat ze drooggebakken zijn).
En, hoe smaken ze?
De combinatie met een glaasje port en een blokje kaas is inderdaad goed.
Maar ik ben zelf niet zo weg van de dubbelgebakken rozijnen, die worden een beetje bitter. Ik denk dat ik het met meer noten en zonder rozijnen zou doen.
Titel: 500 koekjes
Schrijver: Philippa Vanstone
Uitgeverij: Veltman Uitgevers
ISBN: 9789059207066
Als ik een verlanglijstje moet maken voor Sinterklaas of voor mijn verjaardag, zet ik altijd de 500-serie erop. Ze zijn betaalbaar en heel erg leuk. Vooral omdat er voor elk recept ook een paar variaties worden beschreven, en omdat elk recept een mooie foto heeft.
Toch heb ik er nog steeds maar 2 van de 43: de 500 cupcakes en de 500 koekjes. Ik denk dat mijn man en kinderen denken dat ik al genoeg kookboeken heb...
Vandaag heb ik koekjes gebakken uit "500 koekjes". Hoewel er een basisrecept en drie varianten werden beschreven, heb ik mijn eigen variant gemaakt. Met pecannoten in plaats van walnoten. Dat had een heel hoogstaande reden: de walnoten waren opgegaan aan het walnotenbrood.
Het principe van deze koekjes is hetzelfde als bij biscotti: je bakt een balk deeg, snijdt die in plakjes en bakt de plakjes nog een keer. Maar ze zijn niet zoet, want er zit geen suiker of vervanger in, alleen rozijnen. Het recept vermeldt dat ze geschikt zijn om 's avonds met een blokje kaas te eten.
Dubbelgebakken walnoten & rozijnenkoekjes
(Alle opmerkingen tussen haakjes zijn van mij)
voor 36 stuks
50 gram boter (ongezouten roomboter, op kamertemperatuur)
3 eieren (medium)
150 gram bloem
1/2 theelepel bakpoeder
50 gram gemalen walnoten
75 gram gehakte walnoten
50 gram maismeel (dat is geen maizena/maiszetmeel)
150 gram rozijnen
(en ik vind dat ze een flinke mespunt zout nodig hebben)
Verwarm de oven voor tot 175°C (heteluchtoven 160°C) / gasstand 2-3.
Vet twee bakplaten in en bestuif ze met bloem (of gebruik bakfolie).
Klop de boter en de eieren door elkaar (begin met één ei, anders krijg je de boter er niet door).
Voeg de bloem, het bakpoeder, de gemalen walnoten en het maismeel toe en roer alles tot een gladde massa.
Meng de rozijnen en de gehakte walnoten erdoor tot het een glad deeg is.
Verdeel het deeg in twee porties en vorm van elk een 25 cm lang brood van 5 cm doorsnee (een afgeplatte rol). Leg ze op een bakplaat en bak ze 20 minuten tot ze goudbruin en droog zijn.
Neem ze uit de oven, leg ze op een snijplank en snijd ze met een kartelmes in 18 plakjes per balk. (Voorzichtig, ze breken rond de rozijnen. Het helpt om ze even tien minuten te laten afkoelen.)
Leg ze op de bakplaten en bak ze 10 tot 15 minuten, keer ze om en bak ze nog eens 10 tot 15 minuten goudbruin. (Draai dan ook gelijk de bakplaat even om.)
Neem de bakplaten uit de oven en laat de koekjes afkoelen.
U kunt ze in een goed gesloten trommel enkele weken bewaren (omdat ze drooggebakken zijn).
En, hoe smaken ze?
De combinatie met een glaasje port en een blokje kaas is inderdaad goed.
Maar ik ben zelf niet zo weg van de dubbelgebakken rozijnen, die worden een beetje bitter. Ik denk dat ik het met meer noten en zonder rozijnen zou doen.
8 februari 2019
De fijne Turkse keuken - kast vol kookboeken 14
Om meer te lezen over mijn project "Mijn kast vol kookboeken", klik hier.
Titel: De fijne Turkse keuken
Schrijver: Türk Mutfagi
Uitgeverij M&P, Weert, 1987
Vertaald uit het Duits: Türkisch Kochen, 1985
"De Turkse keuken (...) is een synthese van een rijke culturele erfenis uit het verleden. Deze exquise keuken biedt daarom een zeer grote variatie aan gerechten, verfijnd in presentatie en smaak. Bovendien onderstreept hij een belangrijke karaktertrek van het Turkse volk, namelijk gastvrijheid en hartelijkheid. Het streven om onze Nederlandse vrienden met de Turkse keuken kennis te laten maken juich ik daarom van harte toe."
Dat schrijft Ayhan Kamel, de ambassadeur van Turkije, in het voorwoord van het boek waar ik vandaag uit heb gekookt. Het is duidelijk dat dit boek bedoeld is als Turkije-reclame, Naast recepten bevat het namelijk ook geschiedenis en aardrijkskunde, en een oproep om er vooral op vakantie te gaan :-)
Als je een beetje een beeld wilt krijgen van wat de Turkse keuken is, denk dan:
kaneel, komijn, rozenwater, lamsvlees, munt, paprikapoeder, yoghurt, en SUIKERSIROOP. Alle mensen, wat een hoeveelheden suiker!
In het boek staan recepten voor soepen, voor- en bijgerechten, gevogelte-, vlees-, vis- en groentegerechten, deegwaren en eiergerechten, desserts en gebak. Een enkel recept heeft ook een foto. De omschrijvingen zijn duidelijk.
Maar goed, het is vrijdag, en dan heb ik meestal wel tijd om wat uitgebreider te koken. Ik heb een driegangenmenu gemaakt uit De fijne Turkse keuken:
Voor: Sütlü Badem Çorbasi (amandelsoep)
Hoofd: Purasa Böreği (preischotel) - glutenvrij
Na: kazandibi (pudding)
Ik zal ze een voor een langs gaan.
Amandelsoep
100 gram amandelen met bruin vlies
250 ml melk
3 eetlepels bloem
1 liter bouillon (lam of kalf)
zout
Giet kokend water over de amandelen en laat 1 minuut staan.
Trek dan de bruine vliesjes eraf. Pureer de amandelen met de melk.
Giet de puree in een schaaltje en roer de bloem erdoor.
Breng de bouillon aan de kook en roer geleidelijk, al roerend het amandelpapje erdoor. Laat de soep nog 15 minuten zachtjes trekken. Breng daarna op smaak met wat zout.
Oké, en dan nu mijn opmerkingen!
- Hij ziet er wat saai uit, dus hij heeft wat versiering nodig.
- Gebruik lekkere bouillon, anders smaakt je soep naar bouillontablet
- Ik zie geen reden waarom je amandelen met vlies zou kopen als het vlies er toch af moet. Maar koop wel rauwe amandelen.
- Pureer de amandelen met een klein deel van de melk, anders krijg je het niet glad. Gebruik bijvoorbeeld een staafmixer.
- Ik vond het lekker om er een scheut room doorheen te doen
En, hoe smaakte het? Deze soep heeft een zachte smaak en doet een beetje denken aan champignonsoep. Prima als voorgerecht! Maak 'm niet te zout.
Preischotel
1 kilo prei
2 keer een eetlepel boter
250 gram gehakt (rund, schaap of lam)
zout, peper
1 theelepel paprikapoeder
2 tomaten
250 ml bouillon
2-4 eetlepels kasarkaas (of Goudse)
2 eieren
150 ml melk
Snijd de prei in de lengte door en was ze grondig onder koud stromend water. Gebruik alleen het wit van de prei en snijd de stengels in ringen van 1/2 cm dik.
Smelt 1 eetlepel boter en sauteer hierin het gehakt 4 minuten. Voeg de prei met wat zout, peper en de paprikapoeder toe en laat alles 20-25 minuten zachtjes smoren. Schep alles van tijd tot tijd om.
Verwarm de oven voor op 180°C.
Was de tomaten, dompel ze even in kokend water en trek er de velletjes af. Snijd de tomaten in stukjes en kook ze al roerend tot moes. Giet er dan de bouillon bij en laat het vocht verdampen.
Schep het prei-gehaktmengsel in een beboterde ovenvaste (souffle-)vorm en verdeel er de tomatenpuree over. Strooi de geraspte kaas erover.
Klop de eieren los met de melk en wat zout en giet het mengsel over de prei. Leg hier en daar een klontje boter en zet de schotel 30-40 minuten in de warme oven.
Opmerkingen:
- maak evt bouillon van oa het prei-afval
- ik heb de preischotel in een broodvorm gedaan, omdat een lasagneschaalte groot is voor deze hoeveelheid
- voor de oplettende lezer: je kunt preien niet meer in ringen snijden als je ze in de lengte doorgesneden hebt :-)
- Sauteren: op hoge temperatuur met weinig vet bakken terwijl je omschept
- Smoren: met wat vocht op lage temperatuur en met deksel op de pan garen
- dit gerecht heeft nog een koolhydratenleverancier nodig. Daarom heb ik er aardappelpuree (met paprikapoeder) bij gemaakt. Zo lijkt het een beetje op jachtschotel.
En, hoe smaakte het? Wij vonden het lekker. Smeuig, hartig, en echt wintervoedsel.
De pudding
De pudding was geen succes. Het werd zelfs helemaal geen pudding. Toen ik achteraf ging zoeken naar foto's van kazandibi (klik hier), snapte ik eigenlijk pas wat de bedoeling was. Maar toen was het te laat. Mijn pudding brandde vervelend aan, maar van wat er nog over was, heb ik een heerlijke kaneelvla met slagroom en rozenwater gemaakt. Veeeeel te zoet, maar voor een keer best lekker.
Dit is het originele recept:
1/2 liter melk
250 gram suiker (!)
3 eetlepels rijstebloem
3-4 eetlepels poedersuiker
1 eetlepel rozenwater
Beng de melk met de suiker en de rijstebloem aan de kook en laat het koken tot er een stevige brij ontstaat. Dat duurt zo'n 7-10 minuten. (Dat gebeuerde bij mij niet. Het werd zo dik als warme vla.)
Strooi in een beboterde vuurvaste schaal 2 eetlepels poedersuiker (met de kennis van nu adviseer ik een glazen cakevorm) en schep de brij in de schaal. Zet de schaal 10 minuten op een keramische of elektrische plaat zodat de poedersuiker kan karameliseren en de brij gaar kan worden. Draai de schaal regelmatig.
Laat de pudding afkoelen, snijd in stukken en leg de onderkant boven, zodat de bruine kant boven ligt. Druppel er wat rozenwater over en strooi er de rest van de poedersuiker over.
Bij mij werd het al met al niet beter dan mierzoete vla. Ik heb ongezoete slagroom geklopt en erdoor geroerd, samen met een theelepeltje kaneel, en een theelepel rozenwater. Toen was het best lekker :-)
Als ik de foto's op internet zie, lijkt het me ontzettend moeilijk om de karamelisering van de onderkant precies goed te krijgen. Zwart is bitter, en je kunt niet zien wanneer het te donker wordt. Ook daarom adviseer ik dus een glazen cakevorm.
Als je het eens wilt proberen, adviseer ik je om eens hier te klikken voor een ander recept. Misschien ga ik dat zelf ook nog wel een keer doen.
Titel: De fijne Turkse keuken
Schrijver: Türk Mutfagi
Uitgeverij M&P, Weert, 1987
Vertaald uit het Duits: Türkisch Kochen, 1985
"De Turkse keuken (...) is een synthese van een rijke culturele erfenis uit het verleden. Deze exquise keuken biedt daarom een zeer grote variatie aan gerechten, verfijnd in presentatie en smaak. Bovendien onderstreept hij een belangrijke karaktertrek van het Turkse volk, namelijk gastvrijheid en hartelijkheid. Het streven om onze Nederlandse vrienden met de Turkse keuken kennis te laten maken juich ik daarom van harte toe."
Dat schrijft Ayhan Kamel, de ambassadeur van Turkije, in het voorwoord van het boek waar ik vandaag uit heb gekookt. Het is duidelijk dat dit boek bedoeld is als Turkije-reclame, Naast recepten bevat het namelijk ook geschiedenis en aardrijkskunde, en een oproep om er vooral op vakantie te gaan :-)
Als je een beetje een beeld wilt krijgen van wat de Turkse keuken is, denk dan:
kaneel, komijn, rozenwater, lamsvlees, munt, paprikapoeder, yoghurt, en SUIKERSIROOP. Alle mensen, wat een hoeveelheden suiker!
In het boek staan recepten voor soepen, voor- en bijgerechten, gevogelte-, vlees-, vis- en groentegerechten, deegwaren en eiergerechten, desserts en gebak. Een enkel recept heeft ook een foto. De omschrijvingen zijn duidelijk.
Maar goed, het is vrijdag, en dan heb ik meestal wel tijd om wat uitgebreider te koken. Ik heb een driegangenmenu gemaakt uit De fijne Turkse keuken:
Voor: Sütlü Badem Çorbasi (amandelsoep)
Hoofd: Purasa Böreği (preischotel) - glutenvrij
Na: kazandibi (pudding)
Ik zal ze een voor een langs gaan.
Amandelsoep
100 gram amandelen met bruin vlies
250 ml melk
3 eetlepels bloem
1 liter bouillon (lam of kalf)
zout
Giet kokend water over de amandelen en laat 1 minuut staan.
Trek dan de bruine vliesjes eraf. Pureer de amandelen met de melk.
Giet de puree in een schaaltje en roer de bloem erdoor.
Breng de bouillon aan de kook en roer geleidelijk, al roerend het amandelpapje erdoor. Laat de soep nog 15 minuten zachtjes trekken. Breng daarna op smaak met wat zout.
Oké, en dan nu mijn opmerkingen!
- Hij ziet er wat saai uit, dus hij heeft wat versiering nodig.
- Gebruik lekkere bouillon, anders smaakt je soep naar bouillontablet
- Ik zie geen reden waarom je amandelen met vlies zou kopen als het vlies er toch af moet. Maar koop wel rauwe amandelen.
- Pureer de amandelen met een klein deel van de melk, anders krijg je het niet glad. Gebruik bijvoorbeeld een staafmixer.
- Ik vond het lekker om er een scheut room doorheen te doen
En, hoe smaakte het? Deze soep heeft een zachte smaak en doet een beetje denken aan champignonsoep. Prima als voorgerecht! Maak 'm niet te zout.
Preischotel
1 kilo prei
2 keer een eetlepel boter
250 gram gehakt (rund, schaap of lam)
zout, peper
1 theelepel paprikapoeder
2 tomaten
250 ml bouillon
2-4 eetlepels kasarkaas (of Goudse)
2 eieren
150 ml melk
Snijd de prei in de lengte door en was ze grondig onder koud stromend water. Gebruik alleen het wit van de prei en snijd de stengels in ringen van 1/2 cm dik.
Smelt 1 eetlepel boter en sauteer hierin het gehakt 4 minuten. Voeg de prei met wat zout, peper en de paprikapoeder toe en laat alles 20-25 minuten zachtjes smoren. Schep alles van tijd tot tijd om.
Verwarm de oven voor op 180°C.
Was de tomaten, dompel ze even in kokend water en trek er de velletjes af. Snijd de tomaten in stukjes en kook ze al roerend tot moes. Giet er dan de bouillon bij en laat het vocht verdampen.
Schep het prei-gehaktmengsel in een beboterde ovenvaste (souffle-)vorm en verdeel er de tomatenpuree over. Strooi de geraspte kaas erover.
Klop de eieren los met de melk en wat zout en giet het mengsel over de prei. Leg hier en daar een klontje boter en zet de schotel 30-40 minuten in de warme oven.
Eh, dit is mijn preischotel :-) In een broodblik. |
Opmerkingen:
- maak evt bouillon van oa het prei-afval
- ik heb de preischotel in een broodvorm gedaan, omdat een lasagneschaalte groot is voor deze hoeveelheid
- voor de oplettende lezer: je kunt preien niet meer in ringen snijden als je ze in de lengte doorgesneden hebt :-)
- Sauteren: op hoge temperatuur met weinig vet bakken terwijl je omschept
- Smoren: met wat vocht op lage temperatuur en met deksel op de pan garen
- dit gerecht heeft nog een koolhydratenleverancier nodig. Daarom heb ik er aardappelpuree (met paprikapoeder) bij gemaakt. Zo lijkt het een beetje op jachtschotel.
En, hoe smaakte het? Wij vonden het lekker. Smeuig, hartig, en echt wintervoedsel.
De pudding
De pudding was geen succes. Het werd zelfs helemaal geen pudding. Toen ik achteraf ging zoeken naar foto's van kazandibi (klik hier), snapte ik eigenlijk pas wat de bedoeling was. Maar toen was het te laat. Mijn pudding brandde vervelend aan, maar van wat er nog over was, heb ik een heerlijke kaneelvla met slagroom en rozenwater gemaakt. Veeeeel te zoet, maar voor een keer best lekker.
Dit is het originele recept:
1/2 liter melk
250 gram suiker (!)
3 eetlepels rijstebloem
3-4 eetlepels poedersuiker
1 eetlepel rozenwater
Beng de melk met de suiker en de rijstebloem aan de kook en laat het koken tot er een stevige brij ontstaat. Dat duurt zo'n 7-10 minuten. (Dat gebeuerde bij mij niet. Het werd zo dik als warme vla.)
Strooi in een beboterde vuurvaste schaal 2 eetlepels poedersuiker (met de kennis van nu adviseer ik een glazen cakevorm) en schep de brij in de schaal. Zet de schaal 10 minuten op een keramische of elektrische plaat zodat de poedersuiker kan karameliseren en de brij gaar kan worden. Draai de schaal regelmatig.
Laat de pudding afkoelen, snijd in stukken en leg de onderkant boven, zodat de bruine kant boven ligt. Druppel er wat rozenwater over en strooi er de rest van de poedersuiker over.
Bij mij werd het al met al niet beter dan mierzoete vla. Ik heb ongezoete slagroom geklopt en erdoor geroerd, samen met een theelepeltje kaneel, en een theelepel rozenwater. Toen was het best lekker :-)
Als ik de foto's op internet zie, lijkt het me ontzettend moeilijk om de karamelisering van de onderkant precies goed te krijgen. Zwart is bitter, en je kunt niet zien wanneer het te donker wordt. Ook daarom adviseer ik dus een glazen cakevorm.
Als je het eens wilt proberen, adviseer ik je om eens hier te klikken voor een ander recept. Misschien ga ik dat zelf ook nog wel een keer doen.
2 februari 2019
Groentecurry - Kast vol kookboeken 13
Kast vol kookboeken, recept 13
Ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met de boekjes van Anne Wilson. Als je er op Bol naar zoekt, krijg je 118 resultaten! Ooit had ik er wel veertig, allemaal gekocht in de tweedehands winkel voor een euro per stuk. Maar eigenlijk gebruikte ik ze nooit. Omdat ze zo dun zijn, kun je in je boekenkast niet zien waar ze over gaan, en ik heb zo veel mooiere boeken... Op een dag heb ik de helft weggedaan waarvan ik dacht dat het nooit wat zou worden tussen ons. Vooral die met bak-recepten heb ik bewaard. En die van landen met een interessante keuken.
Vandaar dat ik voor mijn project deze keer heb gekookt uit "Indonesisch koken" van Anne Wilson.
Schrijver: Anne Wilson
Uitgever: De Lantaarn
ISBN: 9054262354
Het is een leuk boekje hoor. In de 64 bladzijden krijgt Wilson het voor elkaar om Indonesische basisingredienten toe te lichten, en achtereenvolgens te behandelen:
- soepen, satés en bijgerechten
- rijst en groente
- vlees en gevogelte
- visgerechten
- nagerechten
Ik ga beslist ook een keer de kruidige chocoladecake maken die erin staat, onder nagerechten.
Groentecurry
Voor vier personen
Het recept dat ik heb gekozen, zei niets over rijst of pasta. Bij de ingredienten stonden twee middelgrote aardappels, maar voor de vier personen voor wie het bedoeld is, is dat niet veel.
Daarom heb ik er mie bij gekookt. Mijn gezin vond dat gek in combinatie met de blokjes aardappel. Daarom de tip: je kunt beter de hoeveelheid aardappels verhogen tot genoeg, of ze helemaal weglaten, zodat je er pasta of rijst kunt serveren.
Ik vond de maaltijd redelijk lekker. Aubergine zou ik de volgende keer vervangen door courgette. En wees niet zuinig met smaakmakers want met al die groenten kun je wel wat pit gebruiken.
Ingrediënten
2 middelgrote aardappels, in blokjes van 1 cm
1 kleine aubergine, in blokjes van 2 cm
150 gram suikererwten (=sugarsnaps)
200 gram chinese kool
1 wortel, in dunne reepjes
1 ui, in 8 stukjes (snijd maar gewoon!)
2 eetlepels arachideolie (of zonnebloemolie)
2 teentjes knoflook, geperst
2 theelepels verse gember, geraspt
2 theelepels kerriepoeder
1 theelepel citroenschil, geraspt
1 eetlepel citroensap
1/2 theelepel garnalenpasta/trassi (dit is niet vegetarisch dus)
2,5 dl water
2,5 dl santen (lees: kokosmelk)
1. Aardappels en aubergines schillen en in blokjes snijden. Suikererwten, chinese kool, wortel en uit snijden.
2. Olie verhitten, ui 2 minuten roerbakken. Knoflook, gember en kerrie erbij en nog 2 minuten roerbakken.
3. Citroenschil en -sap, trassi, water en kokosmelk toevoegen en aan de kook brengen.
4. Aardappelen en aubergine erbij doen en 15 minuten op laag vuur laten sudderen. Suikererwten, kook en wortel de laatste 5 minuten zachtjes mee laten koken.
Abonneren op:
Posts (Atom)